Προς τα μέλη του “ΑΠΟΛΛΩΝ” και όλους τους Έλληνες μουσικούς και τραγουδιστές,

Ο “ΑΠΟΛΛΩΝ”, συμπράττοντας με τους υπόλοιπους ΟΣΔ της μουσικής στην χώρα μας, ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΕΔΕΜ, ΕΡΑΤΩ και GRAMMO στηρίζει το νέο νομοσχέδιο του ΥΠΠΟ και σάς προσκαλεί να συνυπογράψετε το παρακάτω κείμενο, στέλοντας email στο dinnos@apollon.org.gr με την σημείωση  “Προσυπογράφω”

Πιστεύουμε πως το νέο σχέδιο νόμου, είναι μια αναγκαία και καινοτόμα πρωτοβουλία – που επιδέχεται αρκετές βελτιώσεις. Όμως είναι η βάση πάνω στην οποία θα χτίσουμε τις διεκδικήσεις μας τα επόμενα χρόνια. Κι επειδή το θέμα απασχολεί έντονα την επικαιρότητα, παίρνουμε την ευκαιρία να διαλύσουμε κάποιες εντυπώσεις που δημιουργούνται στην δημόσια συζήτηση (πιθανώς κακόβουλα), απαντώντας σε δύο κρίσιμα ερωτήματα:

1) Δίνονται χρήματα από το κράτος για να στηριχθεί το ελληνικό τραγούδι;

Όχι!

Τίποτα τέτοιο δεν εισηγείται το νομοσχέδιο. Ποτέ δεν επιδοτήθηκε η παραγωγή νέων δίσκων από τον κρατικό προϋπολογισμό – ούτε και τώρα. Αντιθέτως, πολύ σωστά επιδοτείται εδώ και χρόνια η ελληνική και ευρωπαϊκή παραγωγή ταινιών και σήριαλ.

2) Πώς στηρίζει το σχέδιο νόμου το ελληνικό τραγούδι;

α) Παρέχοντας κίνητρα στα ραδιόφωνα (όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες): αυξάνοντας το ποσοστό του ελληνικού ρεπερτορίου που μεταδίδουν, τούς δίνεται η δυνατότητα να αυξήσουν τον διαφημιστικό τους χρόνο. Σημειώνουμε εδώ ότι στην διάρκεια της πανδημίας, οι ΟΣΔ της μουσικής μετέφεραν στα κανάλια αντίστοιχο αίτημα βελτίωσης των ποσοστών του Ελληνικού Τραγουδιού – δυστυχώς χωρίς ανταπόκριση.

β) Δίνοντας κατεύθυνση στις κρατικά επιδοτούμενες ταινίες και σειρές να ενσωματώνουν σε ικανό ποσοστό και ελληνικά τραγούδια και μουσική. Το ποσοστό αυτό θα οριστικοποιηθεί μέσα από διαβούλευση, με ενεργή συμμετοχή του “ΑΠΟΛΛΩΝ”, λαμβάνοντας υπόψιν και την καλλιτεχνική ελευθερία που πρέπει να απολαμβάνουν οι επιδοτούμενοι σκηνοθέτες.

γ) Ορίζοντας ένα υποχρεωτικό ποσοστό ελληνικών τραγουδιών και μουσικής σε συγκεκριμένους δημόσιους χώρους με χαρακτήρα υποδοχής (αεροδρόμια, λιμάνια, κοινόχρηστοι χώροι εμπορικών κέντρων, καζίνο, ασανσέρ ξενοδοχείων κτλ) και όχι φυσικά σε χώρους εστίασης εντός ή εκτός ξενοδοχείων. Δεν πρόκειται να επιβληθεί κανένα ποσοστό σε κανένα μπαρ, κλαμπ ή εστιατόριο. Καμία επιβάρυνση δεν πρόκειται να έχει ο οποιοσδήποτε επιχειρηματίας από την εφαρμογή του μέτρου. Απλά θα χρειαστεί να παίζει ΚΑΙ ελληνικά τραγούδια και μουσική ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ – που άλλωστε έχουν από την φύση τους έναν ουδέτερο χαρακτήρα.

Ζούμε δυστυχώς σε μια εποχή όπου ο οποιοσδήποτε, κυρίως μέσω του Διαδικτύου και χωρίς κανένα προσωπικό κόστος, έχει την δυνατότητα να τοποθετείται ελεύθερα επί παντός επιστητού με ελάχιστη γνώση του αντικειμένου, διαστρεβλώνοντας εκούσια η ακούσια ακόμα και στοιχειώδη δεδομένα. Αυτό που μας λυπεί όμως βαθύτερα είναι η ευκολία με την οποία κάποιες «σχετικές» επαγγελματικές ενώσεις (που κατέχουν προνομιακή θέση στην παγκόσμια αγορά, επειδή ακριβώς παρέχουν πρόσβαση στην κοινή πολιτισμική μας κληρονομιά), επιστρατεύουν επιχειρήματα και χαρακτηρισμούς που αντλούν από σκοτεινές περιόδους της Ελληνικής Ιστορίας για να αποδομήσουν ένα μέτρο, ενώ αντίθετα θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θα το αγκάλιαζαν.

Ακολουθεί το κείμενο στήριξης.

Οι άνθρωποι του ελληνικού τραγουδιού συνθέτες, στιχουργοί, ερμηνευτές και μουσικοί είχαμε σαν πάγιο αίτημα εδώ και χρόνια την θεσμική στήριξη του ευαίσθητου εθνικού μας ρεπερτορίου. Το ελληνικό τραγούδι, κυρίαρχη έκφραση στην καθημερινότητά μας και κεντρικό συστατικόστοιχείο του σύγχρονου πολιτισμού μας έχει μόνο να ωφεληθεί από αυτή τη σημαντική προσπάθεια νομοθετική ρύθμιση.

Πολλές χώρες στον κόσμο και ειδικά στην ΕΕ μεταξύ άλλων η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία, έχουν ψηφίσει εδώ και πολλά χρόνια και εφαρμόζουν απρόσκοπτα αντίστοιχους νόμους που προστατεύουν τα εθνικά τους ρεπερτόρια. Αντιθέτως, πολλές χώρες που δεν προέβλεψαν αντίστοιχα, βλέπουν την εγχώρια παραγωγή τους να συρρικνώνεται και να εκτοπίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά από το εισαγόμενο τραγούδι.

Μέσα στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και επιπλέον με την απειλούμενη επέλαση της Τεχνητής Νοημοσύνης στην παραγωγή μουσικής, οι προκλήσεις είναι τεράστιες και δοκιμαζόμαστε διαρκώς. Παραμένουμε όμως παραγωγικοί μέσα στην ιδιοτυπία και την πολυμορφία μας. Αυτό που έχει καταφέρει να επιζήσει και να ανθίσει στην Ελλάδα, μια μολονότι μικρή χώρα με τόσες πολλές τοπικές σκηνές και ιδιαιτερότητες, δεν είναι καθόλου αυτονόητο για άλλους λαούς.

Κι όμως, είναι κοινός τόπος για εμάς. Για εμάς, που κάθε μέρα στη ζωή, μας συντροφεύουν ελληνικά τραγούδια σημερινά αλλά και παλαιότερα που αποτελούν ολοζώντανα και αναπόσπαστα κομμάτια του συλλογικού μας βιώματος.

Χαιρετίζουμε λοιπόν την πρωτοβουλία του ΥΠΠΟ, που με την κατάθεση προς ψήφιση αυτού του νομοθετήματος στη χώρα μας κάνει ένα μεγάλο βήμα προς την δημιουργία ενός νέου πλαισίου που δεν θα προστατεύει μονάχα εμάς, τους ανθρώπους του τραγουδιού αλλά παράλληλα θα εξασφαλίζει τη διάρκεια και τη δημιουργική συνέχεια αυτής της μοναδικής μας κληρονομιάς.

Επί της αρχής μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους και για τις επιμέρους λεπτομέρειες θα καταθέσουμε βελτιωτικές προτάσεις στην διαβούλευση. Τόσα χρόνια η πολιτεία στήριξε (και σωστά έπραξε) το ελληνικό θέατρο και τον ελληνικό κινηματογράφο. Χαιρόμαστε που τώρα (έστω και με καθυστέρηση) έφτασε η ώρα και για το ελληνικό τραγούδι.